Blog - książki

Zainspirowany łańcuszkiem na facebooku wybrałem 22 ulubione powieści fantasy, a raczej ulubionych autorów, gdyż rzadko się zdarza bym lubił tylko jedną książkę danego twórcy. Które pozycje najbardziej mnie inspirują, dobrze mi się czytało i z przyjemnością do nich wracam, można się dowiedzieć na moim zewnętrznym blogu: http://ifrytrpg.blogspot.com/2018/11/ulubione-powiesci-fantasy.html Cóż, obrazek obok jest pewnym spoilerem. ;)

Mało czytałem naprawdę dobrych powieści osadzonych w światach gier fabularnych. Nie do końca wiem z czego to wynika. Czy dokładnie opisane realia utrudniają wpasowanie w nie wymyślonej przez siebie historii? Ale przecież powieści historyczne toczą się w dużo dokładniej opisanym naszym świecie, a przeciętny ich poziom wydaje się dużo wyższy od „growych” powieści fantasy. Może bardziej problemem są nawyki roleplejowców u autorów piszących te powieści? Literacka opowieść rządzi się przecież dość odmiennymi prawami od sesji rpg. Bardzo dobrym przykładem, że jednak niektórzy zdają sobi...

Przygotowując czwartą część „Piratów z Karaibów” studio Disneya wykupiło prawa do ekranizacji tej książki. Ostatecznie z fabuły niewiele się jednak ostało – Fontanna Młodości, Czarnobrody, voodoo i rytuał wykorzystujący córkę złoczyńcy. Ale dzięki temu z lektury książki mogą czerpać przyjemność osoby, które widziały film (i vice versa). A zdecydowanie warto przeczytać tę powieść. Należy do jednej z najlepszych w dorobku Tima Powersa, którego jestem zagorzałym fanem od czasu „Ostatniej odzywki”, a kolejne przeczytane powieści tylko mnie w tym utwierdzały. Mamy tu t...

„Ostra, szybka, bezwzględna lektura” - tak debiutancką powieść Stephena Deasa, według informacji na okładce, określił Joe Abercrombie. I nawet się zgadzam z tą opinią. Tyle że niewiele więcej dobrego o tej książce można powiedzieć. To, że jest krótka, to jej niewątpliwa zaleta, choć gdyby była lepsza to pewnie chciałoby się, żeby była dłuższa. Jest ostra i bezwzględna - miejscami aż karykaturalnie. Ogólnie widać ogromną inspirację Georgem R. R. Martinem – podobna nastrojowość i typ opowieści, skondensowane jednak na mniejszej powierzchni. Tu również tematyką są zawiłe intryg...

Powieści historyczne czytałem dużo wcześniej niż fantasy. Właściwie już od najmłodszych lat z zapartym tchem pochłaniałem opowieści o rycerzach lub o starożytnych herosach. Fascynacja została zresztą do dziś – choć teraz uważam, że odrobina magii i niesamowitości tylko może poprawić przyjemność z lektury. Cornwell jest zasadniczo autorem powieści historycznych (choćby najbardziej chyba znanych, dzięki serialowi z Seanem Beanem, o przygodach Sharpe’a w okresie wojen napoleońskich). Trylogia Arturiańska jest najdalszą jego wyprawą w stronę fantasy, a i tutaj całą magię itp. można na...

Ponad miesiąc zajęło mi przeczytanie opowieści o Lankhmarze: "Zobaczyć Lankmar i umrzeć" "Przez mgły i morza" "Droga do skarbu" Dawno temu czytałem wydane jeszcze przez Wydawnictwo Alfa „Miecze i ciemne siły”, które ogólnie ładnie się wpisały w moje początki zainteresowania się fantasy, ale same w sobie nie zrobiły większego wrażenia – w porównaniu choćby z wydawanymi u nas w podobnym okresie książkami Rogera Zelaznego, które mnie zauroczyły. Sięgnięcie teraz po latach ponownie do opowieści o Fafhradzie i Szarym Kocurze wynikło głównie z chęci bliższego zapoznania się z pocz...

Zawsze lubiłem sword & sorcery, ale przyznam, że tę jedną z najbardziej klasycznych książek tej odmiany fantasy przeczytałem dopiero teraz, zachęcony nowym wydaniem przez Wydawnictwo Mystery. Wydanie, prawdę mówiąc, jest mocno takie sobie. Przez wąskie kartki i gruby papier ma sztucznie nadmuchaną objętość, okładka poza toporem w ręce wojownika słabo nawiązuje do treści, ale najgorszą sprawą jest strasznie niedbała redakcja. W tłumaczeniu jest masa błędów i to tak oczywistych, że mam wrażenie, że po prostu nikt tego nie przeczytał przed oddaniem do druku – np. chatka w lesie jest określ...

Dwa tygodnie temu w Taniej Książce natknąłem się na trzy niewielkie książeczki w cenie zachęcającej na tyle, że aż je kupiłem (nieczęsto spotyka się książkę za 3 zł). Te książki to klasyczna fantasy, początek cyklu o dwójce strażników miejskich tytułowych Hawku i jego żonie Fisher – „Hawk i Fisher” (no tak, tytuł dość oczywisty), „Zwycięzca bierze wszystko” i „Bogobójca”. Mam wrażenie, że książki te przeszły w Polsce bez większego echa (co symptomatyczne nie mają np. not na polterze), co nie wydaje mi się do końca słuszne. Zaznaczę od razu, że nie są t...

Uff. Skończyłem wczoraj wreszcie III tom „Ustroju świata”, ostatnią część Cyklu Barokowego, na który składają się także „Żywe srebro” i „Zamęt” (w Polsce wydane odpowiednio w trzech i dwóch tomach). Czytałem te książki od czerwca (a może nawet od maja? nie pamiętam już) i dotarcie do końca odczuwam naprawdę jako spore osiągnięcie. (W międzyczasie oczywiście czytałem też dużo innych książek, np. kolejne tomy lekkich opowieści Jima Butchera o czarodzieju Harrym Dresdenie. Ale to już temat na inny wpis.) Zadziwiające jest to, że właściwie nie wydaje mi się, ab...

Zachęcony pozytywnymi recenzjami, w tym Joe Abercrombie’go, którego trylogia „Pierwsze prawo” szalenie mi się podobała, sięgnąłem po powieść fantasy Richarda Morgana, znanego m.in. z „Modyfikowanego węgla”. No i niestety rozczarowałem się. Może to po prostu nie jest książka dla mnie. Samo dobranie bohaterów mnie irytuje – agresywny homoseksualista, czarnoskóra lesbijka, Azjata lubujący się w nastolatkach. Nigdy nie byłem fanem powieści Mercedes Lackey. W dodatku gniew, który przepełnia głównego bohatera, jest mi obcy. Wściekłość na cały świat, bezczelność,...